Het is dag 3 van mijn graveldriedaagse in Zuid-Limburg. In mijn benen wat vermoeidheid, maar vandaag ga ik niet te ver (47km), dus dat moet goedkomen. De route wordt direct aan het begin al verder ingekort, omdat een schaapskudde mijn weg verspert, waardoor ik een steil pad binnendoor pak.
Even later ligt opnieuw een klim voor me. Een pad vol met gravel. Of eigenlijk zijn het keien en grind. Dit keer ligt het gelukkig vast, wat maakt dat ik nog grip heb. De stenen zijn niet allemaal mooi egaal. Bij iedere steen die ik wat ongelukkig raak met mijn banden, hoop ik dat die het houden. Ik wil niet lek rijden!
Een wandelende tegenligger gaat voor me opzij en moedigt me aan “zet ‘m op, je bent er bijna”. De aanmoediging kan ik goed gebruiken. Het is een steil pad, de percentages zijn nog niet onder de 10% geweest (voor zover ik heb gezien). Ik heb houden en keren om de fiets goed over de stenen te sturen, druk op mijn achterwiel te houden en ook nog door te trappen.
Nog niet eerder heb ik in Nederland de ‘pannenkoek’ (40 tandjes) op mijn cassette gebruikt. Hier is het nodig, want al vaker kwam ik dit soort steile klimmen in een rit tegen. En ook al vaker wenste ik dat ik meer ‘noppen’ op mijn banden had. Mijn gravel grinders zijn eigenlijk niet geschikt voor dit werk!
Een meter of 20 verder en een stuk hoger is de steile klim voorbij en kom ik op een breed gravelpad. Ik kan weer een beetje bijkomen. Ben ik eindelijk weer lekker aan het peddelen op een mooie strook voel ik dat het niet meer lekker stuurt; een leegloper voor! Shit! Maar oké, dan maar wisselen. Een lichte plek opzoeken, binnenband eruit, buitenband controleren (stootlek!), nieuwe binnenband erin, buitenband eromheen en volpompen die handel. En ik kan weer door.
Onderweg koop ik een nieuw binnenbandje en het is alsof het lot ermee speelt. Kort na deze aankoop rij ik achter lek! Ook weer stootlek, want inprikkers kan ik (gelukkig) niet vinden. Opnieuw het ritueel, nu gelukkig bij een camping, waar ik in de schaduw kan staan en een goede pomp aanwezig is.
Maar de lol is er voor mij wel af. Als mijn banden volgepompt zijn, besluit ik de korte route terug naar de start te nemen. En dat zo veel mogelijk op asfalt en goed gravel. Ik heb al lang op de fiets gezeten en het is goed geweest zo. Ik moet tenslotte ook nog naar Friesland rijden, voor een vergadering ’s avonds.
Vond ik Zuid-Limburg als gravelgebied aan te raden? Ja zeker! Zorg wel voor goede voorbereidingen; goede tubeless banden met stevig profiel of anders veel binnenbandjes mee!
