Vorig weekend was ik met fietsvrienden mee voor een gezellige fietstrip naar Zuid-Limburg. Na de autoreis voelde ik me moe, maar ik wilde toch (ook) nog even een rondje op de fiets. Niet te lang, maar wel even het klimmen en dalen voelen. Nadat we geïnstalleerd waren in onze verblijfplaats gingen we op weg voor een rit van ong. 20km en 500 hoogtemeters.
Normaal is zo een rit geen probleem voor mij, maar dit keer was het anders. Al heel snel was ik tijdens het klimmen aan het hijgen en raakte ik zelfs bijna buiten adem. En dat terwijl mijn benen nog niet volliepen, oftewel; ik kon meer! Ik schrok ervan, wat was dit nou?!? Bij ieder klimmetje gebeurde het weer.
Die nacht erna sliep ik slecht, ook omdat mijn rechterbeen zeurend pijn deed en deze met pijnstillers niet rustig werd. Dan maar even dokteren op thuisarts.nl. Ik zocht op longontsteking en longembolie. Van beide had ik wel symptomen, maar lang niet alles, dus ik dacht er nog niet te veel over na.
Helaas was de rit van zaterdag niet beter. Na de beklimming van de Eyserbosweg (ja de steile), was ik zo buiten adem dat ik boven een kwartier op adem moest komen voordat ik verder kon. Eten hoefde ik niet, want ik was misselijk. Met mijn medefietsers ben ik nog de Fromberg overgefietst, maar de Keutenberg durfde ik echt niet meer aan en na de lunch ben ik dan ook weer afgetaaid en terug naar huis gefietst.
De andere twee dagen in Limburg waren de routes wat beter te doen. Ik had wel last van de longen, maar niet meer zo extreem als de eerste en tweede dag. Ook was mijn rechterbeen wat dikker dan mijn linker, maar ik had geen pijn meer. Na thuiskomst wel direct de huisarts bellen natuurlijk, want dit was niet normaal. Ik kon (afgelopen) donderdagochtend terecht.
En zo had ik donderdag een dagje dokteren. Eerst de huisarts die de situatie verdacht vond. Ze stuurde me naar het ziekenhuis voor een bloedaftapsessie. Naar kantoor om nog wat te werken, maar al snel kreeg ik een belletje van de huisarts; de waarden waren niet goed. Dus naar de spoed in het ziekenhuis voor een CT scan en een echo van mijn (rechter)been.
Kort gezegd was de conclusie; een longembolie in beide longen en trombose bij de knieholte van mijn rechterbeen. Het verklaart heel veel van de vermoeidheid van de afgelopen 2-3 weken, de kortademigheid bij het klimmen en de pijn in mijn been van vorig weekend. Gelukkig heb ik alleen bloedverdunners en een elegante steunkous nodig om hiervan te herstellen. Het lichaam moet de stolsels zelf opruimen. Nu hopen dat mijn sportieve lichaam mij weer gunstig gezind is en het voorspoedig gaat! Hoe dan ook; het kan alleen nog maar beter worden. The only way is up!