uit en thuis

voorgevoel

De hele week had ik een voorgevoel… Zo van: dat komt niet in één keer goed met die nieuwe auto van mij. Helaas klopte dat voorgevoel.

Vrijdagmiddag zou ik mijn Mazda halen, maar zoals ik al eerder zei; er was nog een dingetje niet goed in de Mazda, dat moest besteld worden en dan kon ik gister (zaterdag) mijn auto ophalen.

Dus ik gisterochtend mooi op tijd in de auto op weg naar Andelst. En weer had ik het gevoel: Het is nog niet goed, bel eerst maar even! Dus ik bellen, maar geen gehoor. En tegen beter weten in ben ik doorgereden… ja, tegen beter weten in, zo sterk was ik er van overtuigd dat ik voor niks zou gaan.

Maar als je dan bij de garage komt en het blijkt inderdaad nog niet in orde te zijn (’t was nog niet aangeleverd), dan baal je toch enorm! En ik was eigenlijk ook best wel kwaad, al kon ik dat redelijk goed verhullen.

Nu heb ik er nog wel uit weten te slepen dat ik de verbruikte benzine van gister bij de garage in rekening mag brengen. Daarbij hebben ze nu beloofd ‘m maandagavond 20.00 uur langs te komen brengen (vanuit Andelst!). Maar ik moet het nog maar zien…