uit en thuis

stug publiek

Gisteravond was ik bij het concert dat Trijntje Oosterhuis gaf in de Lawei. Het is onderdeel van een theatertour van enkele maanden. Ze trad op samen met alleen een gitarist, ik wist dat van te voren niet, maar vond het (naderhand) erg goed!

Er was alleen één probleem… het publiek.

Het begon er al mee dat er naast mij een stel zat, waarvan de man zich (duidelijk zichtbaar) al vrij snel begon te vervelen. En als je dan zelf wel enthousiast bent, ga je je daaraan storen… Wegdraaien (met de rug enigszins naar hem toe) hielp gelukkig.

En, hoewel de waardering van het publiek voor het optreden naderhand heel groot blijkt, wordt dat tijdens het optreden niet duidelijk.

Het publiek komt moeizaam op gang, ze ‘vingerknippen’ amper mee en zingen kan er ook niet af… Zelfs wanneer Trijntje de mensen aanspoort gaat het langzaam. En ja, om nou in je eentje keihard mee te blèren… zo een goede stem heb ik niet!

Het stugge publiek was het enige minpuntje, voor de rest was het een geweldig concert!