fietserd

knarsende kiezen

Het is winter geworden. De temperatuur is buiten gezakt naar een graad of vier en zo nu en dan vallen er winterse buien. Bij de ATB-training hebben we dat gister maar al te goed gemerkt.

Op de terugweg vanaf Bakkeveen hadden we wind tegen en kregen we een hagelbui op de kop. Al snel ontdek ik dat ik sterk afkoel. Omdat ik warm probeer te blijven ga ik samen met trainer K. op kop fietsen. De extra inspanning van mijn lijf helpt maar tijdelijk. De koude wind komt pal op mijn nat geworden kleding te staan en ik koel verder af. Maar het is nog te doen.

Het is ongeveer kwart voor 1 wanneer ik thuis kom na de ATB-training. Mijn voeten zijn koud, mijn handen zijn koud en mijn romp is ook sterk afgekoeld. Mijn kiezen klapperen van de kou. En knarsen, van het zand en de modder. Ik weet wat me te doen staat: zo snel mogelijk onder de warme douche! Mijn vingers willen bijna niet meer bewegen, zo stijf van de kou, maar het lukt me binnen een kwartier onder het warme douchewater te komen. En dan warm ik langzaam op, wat is de douche heerlijk!

Vanmiddag hang ik met een bak thee op de bank naar de tv te kijken. Ik kijk naar veldrijden op de Citadel van Namen in Wallonisch België. Ik ben niet jaloers op de mannen en ook de commentatoren benadrukken dat het toch echt wel koud is. Succes renners, jullie hebben mijn respect!

The post is brought to you by lekhonee v0.7

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *