uit en thuis

eindelijk lente

Acht uur, tijd voor het NOS Journaal. Terwijl ik dit type kijk ik naar de beelden van het busongeluk in Zwitserland; afschuwelijk nieuws vind ik het. Al die kinderen! Al die getroffen families. Een nationale dag van rouw en indrukwekkende beelden van een hele grote stille menigte op een plein in Belgiƫ. Veel verdriet in beeld, wat een groot drama is dit toch. Een brok schiet in mijn keel.

Eigenlijk hoef ik me niet verdrietig te voelen, ik had afgelopen week een behoorlijk goede week. Met als hoogtepunt tot nu toe de dag van gister. Samen met P. en G. heb ik weer een heerlijk rondje op de racefiets gedaan. Ja inderdaad, wij hadden de luxe om in het mooie lenteweer lekker naar buiten te gaan. Het was wel een beetje koud, maar met het zonnetje erbij en de geringe wind was het goed te doen.

Tijdens de fietstocht kwamen we (toevallig?) langs onze fietsenhandelaar. Daar besloten we de piepjes en kraakjes aan de fietsen van P. en G. te laten fixen. En ik? Ik heb een bestelling doorgegeven. Een bestelling die ik volgende maand in ieder geval wil proberen. Het wordt spannend, zal het goed gaan? Het is over een maand in ieder geval nog steeds lente… en misschien nog wel mooier dan gister šŸ™‚

One thought on “eindelijk lente

  1. Als je die aangrijpende beelden uit belgiƫ ziet en je op afstand het verdriet deelt met de getroffenen, dan besef je weer hoe belangrijk het is dat je die dingen doet die je altijd al had willen doen.

    En….dan wordt het vast weer mooier dan gister en eergister en….!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *