Mijn benen moeten nog ontgift worden van de training van gister, maar ik kan niet op de racefiets weg. De trainer heeft uitgelegd dat er een periode van supercompensatie moet zijn nu, dus slechts twee keer per week een maximale inspanning. Dus niet vandaag, want morgen mag ik weer.
Maar stilzitten op zo een mooie zomerse voorjaarsdag kan ik gewoon echt niet! Nee, dat is gelogen. Vanochtend had ik even bezoek van P. ter voorbereiding voor morgen. Zo onder het kletsen kan ik absoluut wel stilzitten, dan is het geen probleem.
Stilzitten ging goed, totdat het me vanmiddag te warm werd. Toen moest ik er even uit! Om te voorkomen dat ik te hard en te ver zou fietsen, pakte ik de boodschappenfiets; de meest krakkemikkige fiets die ik heb staan. Te ver heb ik niet gefietst, slechts een rondje Beetsterzwaag. Te hard heb ik ook niet gefietst, tenminste, dat denk ik. Een teller heb ik uiteraard niet op mijn boodschappenfiets.
Nadat ik thuis was gekomen ben ik op de bank voor de etappes van de Ronde van België en de Giro gaan zitten. Beide etappes boeiden genoeg om me van het mooie weer buiten weg te houden. Uiteraard heb ik, net als de rest van de buurt, buiten zitten eten. Stevig, maar gemakkelijk, als voorbereiding op de dag van morgen.
En dan begint de avond. Het klaarzetten van de spullen. Fietsendrager op de auto zetten en dan wat tv kijken. Zo een tussendag, een dag waarop je van alles wilt, maar bewust rustig aan moet doen, is gewoon niet zo aan mij besteed!
The post is brought to you by lekhonee v0.7