fietserd

meneer Pos en zijn bank

Bij het woord bank denk ik normaal gesproken aan lekker luieren voor de tv, beentjes omhoog en kopje thee erbij. Meneer Pos kende dit principe in zijn tijd duidelijk nog niet. Hij liet in de jaren 30 van de vorige eeuw een bank neerzetten op een hoog en droog plaatsje in de buurt van Rheden en Dieren. Een plaats met een uitzicht als de ‘lentebeelden’ van de VRT (dus toch een beetje als op tv).

Een ieder die deze bank eens gaat proberen komt echter bedrogen uit. Niks luieren en lekker onderuit hangen met een bakje thee. Een zere kont, dat krijg je ervan! Dank u wel meneer Pos….

De bank mag dan geen hangbank zijn, meneer Pos heeft er wel mooi voor gezorgd dat dit hoge en droge plekje op een uitloper van de Veluwe zijn naam heeft gekregen. Juist ja, de Posbank!

Relaxen op de Posbank is er dus niet bij. Dat is niet te doen. Maar wat dan?! Nu was meneer Pos ooit eens voorzitter van de ANWB; de Algemene Nederlandsche WielrijdersBond. Ik weet niet of de beste man zelf ook van het wielrijden was, maar hij heeft op de door hem benoemde Posbank iets serieus goed gedaan. Hij heeft ervoor gezorgd dat de top van deze uitloper van de Veluwe vanaf verschillende kanten te berijden is via een lap asfalt, klinkers of beton…. en op wielen dus; verschillende wielen: autowielen, motorwielen, fietswielen en skateboardwielen.

Dus ook voor ons; de sportieve wielrijder, die zichzelf ook wel wielrenner noemt. De wielrenners van mijn team lieten zich zaterdag graag uitdagen om zichzelf verschillende keren omhoog te werken tegen de flanken van de Posbank op. Eerst de Zijpenberg vanaf Rozendaal een paar keer om te wennen aan het klimmen en (vriendelijk) dalen. Dan de Emmapiramide een paar keer, wat stevig klimmen en dalen met haarspeldbochten betekent. Na een lunch tijd voor de Zijpenberg over de Snippendaalseweg; een langere klim en daardoor langere snelle afdaling. Als klap op de vuurpijl terug klimmen naar de auto via de Posbank, met een vlakke (vals plat) aanloop en het venijn in de staart (>10%).

Met de oefeningen komen alle elementen van het klimmen in de Alpen voorbij. Behalve de lengte en duur van de kliminspanning, die kun je helaas op de Posbank niet oefenen. De training was echter wel een goede generale repetitie voor de toerversie van Luik-Bastenaken-Luik volgende maand. En een goede oefening voor het krijgen van een zere kont van het lange zitten

…daar was de bank van Pos niet eens voor nodig!

 

PS: Foto’s via de site van het wielrenteam Dokkum Burgum!