Frankrijk. Het land van de bergen, de rivieren, het wielrennen, de stokbroden en uiteraard de wijnen. En tijdens mijn fietsvakantie samen met mijn moeder heb ik het allemaal gezien. De fietsvakantie had tot doel om de Alpe d’Huez te beklimmen. Dé Nederlandse berg voor deze twee Nederlandse vrouwen. Na een lange tocht met de nodige hoogtemeters in Luxemburg en oefenklimmen richting de Col d’Ornon en Venosc waren we er klaar voor!
Ik had de Alpe al eens beklommen, maar voor mijn moeder was het de eerste keer. De derde dag in Frankrijk was het zo ver. De eerste twee kilometers (a 10% gemiddeld) rustig aan begonnen en goed doorgekomen. Af en toe even rusten om af te koelen, want het was redelijk warm weer, en dan weer door. Onderweg kwamen er aanmoedigingen van andere renners. Gewoon doorzetten en na iets meer dan 2 uren fietsen waren we bij het bordje “Arrivee”. Superknap gedaan!
En als je dan een mooie tocht hebt gemaakt, sluit je natuurlijk af met een drankje en een hapje. Bij ons was dat stokbrood (met smeersel) en een drankje. Dat drankje was een alcoholvrij biertje. Ja ja, eigenlijk zou dat wijn moeten zijn natuurlijk, maar probeer maar eens alcoholvrije wijn te vinden in Frankrijk!
In Bourg d’Oisans (onze verblijfplaats) heb je een hele grote supermarkt. Zo een waar echt álles te koop is! En natuurlijk ook wijn. Een hele rij vol. Stel je een Nederlands wijnschap voor. Ja heb je het beeld? Dan is dat in Frankrijk alleen het schap voor de rose. Daarna volgt eenzelfde schap voor de witte en dan voor de rode wijn. Allemaal met kurk natuurlijk, want schroefdoppen zijn alleen voor buitenlanders.
En alcoholvrije wijn?! Het kostte me heel wat minuten speuren in het schap met rode wijnen, maar het was niet te vinden. Alcoholvrije wijn is vloeken in Frankrijk. Een oprecht minpuntje. Maar ondanks dat komen we wel terug hoor, misschien volgend jaar al. Want Frankrijk blijft een mooi fietsland 🙂
A bientôt
