Gisterochtend om 6 uur vond ik vlak voor Bolsward mijn familie… mijn moeder, broertje, tante en nicht… allemaal klaar voor de fietselfstedentocht!
Om kwart voor 7 kregen we de eerste stempel, we konden los! Bij Harlingen ging mijn nicht, die buikgriep had, van de fiets. Zij werd opgehaald en we gingen met zijn vieren verder, een raar gevoel.
Tot Spannum (ong. 100km lang) hebben we droog weer gehad, maar toen begon het te regenen. Links van ons zagen we nog twee waterhozen! Zelf hadden we de wind in de rug, dus ging het mooi snel naar IJlst, onze vaste stop.
We waren doorweekt, dus alle natte kleren uit en droge aan. Een heerlijke lunch (soep, boterhammen, meloen en (karne)melk) en we gingen om half 3 weer verder. Maar helaas, bij Hommerts viel de regen al weer met bakken uit de hemel, waardoor we in no-time compleet nat waren.
Toch fietsten we lekker door (het waaide bijna niet) en kwamen we om iets voor half 7 in Bolsward aan… gehaald!
Ik voelde me enorm goed! Helemaal geen vermoeide en pijnlijke benen, vandaag ook niet… Beter gezegd; de tocht was dit jaar niet zwaar, maar wel errug nat!