uit en thuis

morgen spierpijn!

Het haarnetje over mijn hoofd, de helm op en de jas aan. Het nummer van mijn kart wordt genoemd, door het geronk van de karts en de helm heb ik het niet gehoord. Ik kijk nog een keer op de lijst en zie het nummer 2. Ik zoek mij kart op en stap op.

De eerste head begint, we moeten een zo snel mogelijke rondetijd rijden. Ik ga van start, vol er in en zo snel mogelijk. Overall rij ik de 11de rondetijd; ik zit in de finale!

De verliezersfinale begint; er wordt hard gereden, rondetijden sneller dan mijn snelste. Voor de start van de finale stroomt de adrenaline door mij heen. De geur van de benzine van de karts dringt door in mijn helm en ik voel het trillen van de motor in mijn rug.

Dan de start, van de 11de positie, mijn start is traag. De tweede bocht is er een massale crash, ik ben er niet bij betrokken en haal daardoor zeker 4 karts in. Dan is de weg vrij en rij ik zo snel mogelijk. Ik haal twee man in, maar word vlak voor de finish weer ingehaald. Ik eindig als zesde in de finale en heb de 11de rondetijd (van de 30).

Door de adrenaline en de inspanning trillen mijn handen nog een poosje na, ook bij de prijsuitreiking. De top drie van de mannen wordt gepresenteerd, dan de top drie van de vrouwen.

Nummer 3 wordt gepresenteerd, ik verwachte haar als nummer 1. Maar niet dus, zou ik dan toch… !?