uit en thuis

tja da’s wel jammer

Het beloofde best een goede dag te worden vandaag. Vanochtend ging de training goed en vanmiddag zou ik op spijkerbroekenjacht in Sneek. En toen werd het kwart over 2…

De geur van een explosie, het stinkt, helemaal op een paar decimeter van je gezicht af. Dus zo ziet een uitgeklapte airbag eruit! Ik voel niks, geen pijn. Voor mijn auto staat een aanhanger, daarvoor ligt een auto over de kop. Links voor me staat een busje dwars geparkeerd. Ik druk mijn alarmlichten aan.

Nadat ik gemerkt heb dat ik niks heb, stap ik snel uit de auto en ren naar de auto die over de kop voor me ligt. Daar zal toch niemand in zitten? Gelukkig niet, maar hoe zit dit dan? Snel dringt het tot me door dat de auto op de aanhanger (een autoambulance) gestaan moet hebben. Ik kijk naar het busje en zie een vrouw uitstappen. Snel ernaar toe en haar vragen hoe het met haar is. Ook zij maakt het goed, gelukkig.

Een man en vrouw komen aanlopen. Ik vraag of ze 112 hebben gebeld en dat is het geval. We ruimen de straat wat op en langzaam komt het verkeer weer een beetje op gang. Pas dan loop ik naar mijn auto en zie ik de schade… die is flink, ik heb veel geluk gehad:

tja jammer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *