Gistermorgen om iets voor half 9 gaat de wekkerradio aan. Ik luister naar het nieuws en vervolgens het weer. Piet Paulusma voorspelt buien in de morgen. Ik luister, maar hoor geen regen. Langzaam trek ik mijn ogen open en ik zie zelfs zonneschijn door de gordijnen komen. Regen? Het lijkt er niet op!
Eigenlijk mag het wat mij betreft wel regenen. Ik word me ervan bewust dat ik eigenlijk helemaal niet zo veel zin heb om op de racefiets te stappen. Dat is wel vaker zo trouwens, maar als ik dan op de fiets zit is het vaak al goed. Deze morgen is het anders. Ik ben moe en heb een beetje een zeurend gevoel in mijn linkerknie.
Net voor 9 uur ga ik toch maar even de e-mail controleren. Er is een nieuwe binnengekomen. Gespannen kijk ik van wie. Jawel, mijn voorgevoel wordt bevestigd; de fietserij voor die ochtend wordt afgelast. Ik lees de mail nog een keer en weet wat ik ga doen.
Ik kruip mijn bed weer in, ga lezen in het boek waar ik mee bezig ben en geniet van de vrije ochtend. Even rustig aan met de fietserij dit weekend, even rust voor het lijf.