Jeetje, het is nu echt bijna zo ver! Pas de afgelopen week dringt het tot me door. De tijd sinds februari is voorbij gevlogen, ik weet echt niet waar de tijd gebleven is.
Ik weet nog het gevoel van spanning voor de eerste training die ik gaf dit jaar. Dat gevoel van spanning heb ik nu ook weer; maar meer omdat we vlak voor de trip naar la douce France zitten. Wat ik dan zo spannend vind?
Niet de reis; alles is goed voor elkaar. We hebben transport voor materiaal en mensen en de reisplanning is bekend. De accommodatie is geregeld en het eten staat met een beetje geluk voor ons klaar na aankomst.
Nee, wat ik spannend vind zijn de fietstochten. Net als hier in Nederland. Het van te voren bedenken van de routes. Ze vervolgens uitzetten via Google Maps (dank voor deze functie Google!). En dan de route in het hoofd prenten door ‘m keer op keer te bekijken.
Dan nog gaat er onderweg wel eens wat mis. In Friesland is dat niet erg; ik pas de route aan zonder dat de groep het in de gaten heeft. In Frankrijk is het anders. Daar kan een verkeerde afslag betekenen dat je veel verder fietst dan verwacht of veel steiler moet klimmen.
En dat is niet de bedoeling, want ook het fietsprogramma in Frankrijk is goed uitgedacht. Er zit een opbouw in, waarbij uiteraard de beklimming van de Mont Ventoux – vanaf Bedoin – het summum is. Het goed kunnen onthouden van de routes is spannend, maar het meest spannend is het weer. Is het ons goed gezind? Kunnen we helemaal naar de top?
Ik heb het niet in de hand, kan het niet controleren en moet het loslaten. Maar ik zou het wel jammer vinden als we niet naar de top zouden kunnen. Ik laat het over me heen komen; we zien wel! Alles komt goed. Niets gaat fout
—-
ps. wil je ons volgen in Frankrijk? Kijk dan op http://thesportsclubfietst.wordpress.com