even weg

De Franse kater

Wat hoor ik toch voor geluid? Staat er een machine aan die een dreunend geluid maakt? Ik word langzaam wakker en het dringt tot me door dat het geen machine is. De oordoppen haal ik uit mijn oren en het wordt duidelijk; de regen klettert hard op het dak boven me. Shit, regen. Ik controleer de buienradar en ontdek dat het voorlopig ook nog niet voorbij is. Jammer.

Ik draai me om en word een goed uur later weer wakker. Nu is er volop geluid om me heen. Mensen die praten, mensen die koffie zetten, er wordt gedoucht. Rustig lig ik in mijn bed en beluister het. Hoewel ik niet zie wat er gebeurt, kan ik het me voorstellen. De caravan is klein en ik ken ‘m inmiddels al behoorlijk goed.

De geluiden om me heen zijn goed. Ze doen me mijn kater een beetje vergeten. Niet een kater van alcohol hoor. Want hoewel ik een paar wijntjes heb gehad gisteravond, heb ik daarvan geen last nu. Het is de kater van mijn vakantie in Frankrijk van vorige week. De leuke mensen, het ritueel over de hele dag, de fietstochten, het mooie weer, de goede accommodatie. Ik mis het allemaal; het geeft een katerig gevoel.

Gelukkig heb ik, ook na Oerol, nog het nodige in het vooruitzicht. Eind augustus bijvoorbeeld. En eind september weer. Maar het is anders. Anders dan een week met toffe mensen fietsen in Frankrijk met mooi weer. Gelukkig heb ik de foto’s nog!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *