fietserd

Wielrennen in de moeilijke seizoenen

Wielrennen is voor velen een mooi-weer sport. Eigenlijk voor mij ook wel een beetje. Ik fiets het liefst op mijn racefiets met droog weer en het is nog fijner wanneer de zon een beetje schijnt. Net als voor menig wielrenner, komen ook voor mij nu de moeilijke seizoenen er aan; de herfst en winter. De tijd van regen, harde wind, kou, ijs en (met veel pech) sneeuw. De tijd dat de drempel om op de racefiets te stappen hoog is.

Het weer was afgelopen zaterdag trouwens geen drempel om me van de racer te houden. Zaterdagochtend deed ik samen met mijn moeder een fietstocht door zuidwest Friesland; in het begin met droog weer en bijna geen wind, maar onderweg met toenemende (miezer)regen. Al kletsend op de fiets deerde het weer ons eigenlijk niet meer; we hadden het vooral gezellig. En toen we vlak voor Hommerts over een modderige rijbaan reden en lijf en fiets besmeurd raakten met die modder hadden wij nog lol; we zagen eruit als veldrijders! Na ruim 65 km waren we thuis en hadden genoten van de fietstocht. Juist ja, ondanks de omstandigheden.

Wat ik ermee wil zeggen?! Wielrennen in minder goed weer kan prima! Je moet alleen even over die drempel heen. Wel is het belangrijk hoe je je kleedt en dat je je training op het weer aanpast. Met kouder (en natter) weer heeft je hart(spier) harder werken om je lichaam en beenspieren warm en actief te houden. Met goede kleding kun je het je hart wat gemakkelijker maken.

Daarnaast pas ik mijn training aan door met slechter weer minder intensief te trainen. Of in wielrentermen; ik doe een extensieve duurtraining in de D1 hartslagzone. Je hart leert hiervan om langdurig een (lichte) inspanning te leveren; goed voor het duurvermogen en het onderhouden van je basisconditie! Dit is daarom ook een training waarvan ik nauwelijks hoef te herstellen, dus kan ik ‘m dagelijks doen. Wat mooi is, want als het zondag ook nog droog is, kan ik opnieuw trainen.

En als het dan wel slecht weer is op zondag, kan ik er altijd nog voor kiezen om een uur op de Tacx te trainen of de ATB te pakken. Het liefst rij ik echter zo lang mogelijk door op de racer; daar word ik echt blij van. Wielrennen is namelijk echt leuk!