Een heel weekend bijna niet thuis geweest, maar dat was absoluut geen ramp.

Zaterdagmorgen vroeg was het weer tijd om even op de ATB te stappen. Ik was wel een beetje gespannen, het was november vorig jaar dat ik voor het laatst op de ATB zat. Maar het viel mee… of eigenlijk: het viel… of nog beter: ik viel. En niet zo zacht ook! Mijn linkerelleboog en knie geschaafd en voorzien van een bult. Wel lief: de mannen waren heel zorgzaam en ik mocht voorop fietsen. Het tempo lag niet lager, ik was blijkbaar toch goed in vorm. Het was een heerlijke tocht (in het Dwingelerveld).

Gisterochtend kwam ik uit bed en was mijn linkerzijkant helemaal stijf. De spieren hadden met de val toch een behoorlijke opdonder gehad. Maar gelukkig hoefde ik alleen maar in de auto te zitten.

De auto bracht me naar Hengelo (Ov) voor een bezoek aan vrienden van me. Het was gezellig en voordat ik het wist was het laat en al weer tijd om naar huis te gaan. Het weekend is voorbij gevlogen, maar ik ben in ieder geval mooi weg geweest!