Het is op een gegeven moment wel genoeg geweest. De kou bedoel ik. Ik ben over het algemeen echt wel een fan van de winter, maar nu mag het om mij ook wel weer voorjaar worden.

Afgelopen zaterdag hadden we training. Ja gewoon buitentraining op de racefiets. Het was een koude ochtend, de temperatuur lag rond het vriespunt en de oostelijke wind waaide met een kracht 4 Beaufort in mijn gezicht. Tijdens de eerste meters werd ik koud en ik was blij dat ik nog even kort kon opwarmen in de sportschool.

De fietstocht bracht ons richting Veenhuizen. Zolang we de wind tegen hadden was ik warm, de inspanning zorgde daar wel voor. Na Veenhuizen kregen we zijwind en de wind in de rug… het grote afkoelen kon beginnen.

Verkleumd kwam ik na dik 80 km en en dik 3 uren fietsen terug bij huis. Snel de boel opruimen en een warme douche. Maar dikke pech; de themostatische douchekraan had het echt begeven en ik kreeg slechts een lauwe waterstraal uit de douche. Klappertandend kwam ik onder de douche vandaan… klerekou!