Het is niet elegant, zo een helm op je hoofd. De bril lijkt op mijn hoofd nog steeds veel te groot, maar is het niet. En de fietskleding is niet gemaakt om de vrouwelijke vormen te accentueren. Nou ja, misschien ook wel, maar dan op een niet zo elegante manier. En toch hees ik mezelf vanochtend weer met veel liefde in de fietsoutfit.
Het was koud, erg koud, maar ook zonnig, met een strakblauwe lucht. De wind liet het vanochtend nog volledig afweten en in no-time was ik bij het startpunt van de ATB-training van vandaag.
Om 10 uur (SHARP, lol) vertrokken we richting de bossen van Beetsterzwaag. Hoewel ik er inmiddels al aardig bekend, maar toch zaten er nog nieuwe stukjes route tussen. De paden waren redelijk droog en het tempo zat er daarom lekker in; niet te laag, niet te hoog. Het was simpelweg genieten geblazen.
Vlak voordat ik dacht dat we de terugtocht in zouden blazen hadden we nog een circuittraining. Dat is een training over een kort en (in dit geval) technisch boscircuit, waarbij je lekker volle bak kunt fietsen. Zo gezegd zo gedaan. Mijn hartslag zat op een gegeven moment net onder de 190 slagen per minuut; rond de 100% (voor mij) dus. Maar wat voelde het goed! Heerlijk was het, echt genieten… ECHT genieten.