fietserd

Waar het echt om gaat

We hebben een ATB-training achter de rug. Over vooral veel verharde wegen richting Trimunt op de fiets, daar een half uur lang een trainingscircuitje afwerken en dan weer terug. We rijden Drachten in en mijn Garmin wijst het me zwart-op-wit aan: net iets meer dan 35 km afgelegd.

Hmmmm, dat is niet veel; ik ben nog niet uitgefietst! Ik besluit daarom samen met G. nog naar Beetsterzwaag door te fietsen, zodat ik zeker nog zo een 15 km extra kan doen en de 50 km vandaag haal. Niet alleen vanwege de kilometers, maar ook om onderweg rustig met G. te kunnen praten… altijd goed, gezellig en/of leuk.

We hebben hele verhalen over van alles en peddelen met een leuk tempo door naar de hoofdplaats van Opsterland. Ik zet G. thuis af en fiets door. Mijn hoofd is vol met gedachten over die dingen die ik in het laatste half uur heb besproken. Vooral ook met de dingen die volgend jaar gaan komen. Of misschien niet gaan komen. Of anders zullen gaan dan gepland. Het is even afwachten, in ieder geval tot aanstaande dinsdag.

Want dinsdag wordt weer een dag waarin besluiten gaan vallen als het gaat om het wielrennen voor volgend jaar. We horen dinsdag wat de wielrenners willen. Want wat zij willen is eigenlijk waar het echt om gaat. Ik ben één van een groep en ik zou het mooi vinden als die groep met z’n allen lekker door kunnen fietsen. En waar nodig en mogelijk vol aan de bak kunnen. Ook in 2014. In wat voor vorm dan ook.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *