uit en thuis

Doorboren

De laatste controle was al weer een poos geleden en mijn kies begon de laatste tijd ook gevoelig te worden. Vandaag werd mijn kies dan eindelijk aangepakt. Of beter; gevuld.

Keurig op tijd zat ik in de wachtkamer. Ik was net enigszins verdiept in een artikel in één of ander blad toen ik vaag mijn naam hoorde. Aha, ik ben ook al aan de beurt. Je loopt naar de kamer toe, hebt een beleefd praatje, gaat zitten in de tandartsstoel die langzaam naar ligstand verschuift en probeert te ontspannen.

Of ik een verdoving wil…. Het gaatje zit onder een oude vulling en vlak bij de zenuwen, dus JA doet u maar! Ik zet me schrap voor de prik, maar die voel ik niet. Na een poosje voel ik trouwens helemaal niks meer in de linkerbovenhoek van mijn mond. Echt geen gevoel meer? Mooi. En de dames gaan beginnen.

Shit, daar komt dat kreng al; de boor. Gelijktijdig zet ik me schrap en probeer ik me te ontspannen. Het geeft een vreemde combinatie; een ontspannen lijf en een gespannen hoofd, maar het lukt. Mijn mond wordt wreed open getrokken en het boren begint; de oude vulling moet er eerst uit. Hé, ik voel geen pijn en deze boor maakt meer herrie dan dat het vervelend voelt. Dat gaat best prima.

Terwijl de dames boren, met een stofzuigertje water uit mijn mond zuigen, pulken met het prikkertje en mijn kies van alle kanten bekijken met het minispiegeltje kijk ik naar de lamp die boven me hangt. “Delight” is het merk. Ernaast zit een spiegeltje waarmee ik een deel van mijn mond kan bekijken. Helaas net niet het deel waar de dames mee bezig zijn, dus zie ik niet het immense gat dat ze gecreeerd lijken te hebben. Tenminste, dat voelt zo, omdat de ene na de andere boor wordt gebruikt en booractie plaatsvindt.

Dan het verlossende woord; “Zo, we gaan vullen.” Dat varkentje wassen de dames in een paar minuten, daar waar het boren voor mijn gevoel wel een kwartier heeft geduurd. Na bijna 30 minuten sta ik weer buiten met een linkerwang die volledig verdoofd is. Heel fijn zo een verdoving, maar ik heb in ieder geval geen pijn gehad bij dat gehate boren…