Mensen vragen mij wel eens of ik ook nog wel eens “last” heb van het autoongeluk dat ik heb gehad in februari van dit jaar. Het antwoord is; nee, niet echt last, maar mijn rijstijl is wel veranderd ten opzichte van voor het ongeluk.

Ja ik rij nog wel eens te hard, maar wie doet dat niet? Het verschil is alleen dat ik dat alleen doe als ik vrij zeker weet dat ik niet voor onverwachte situaties kom. Ook ben ik meer aan het spiegelen en zorg ik ervoor dat ik goed helder ben wanneer ik in de auto stap. Dus niet te moe en zeker niet aangeschoten van de drank. Wat verder echt anders is, is dat ik nóg meer vooruit kijk en nóg meer afstand tot een voorligger bewaar.

Anticiperend rijden deed ik al, maar dus nu nog wat extremer. Bijvoorbeeld: wanneer ik op de linkerbaan rijd en een voertuig op de rechterbaan rijdt 200 meter achter een langzamer voertuig op de rechterbaan, dan loer ik… Ik kijk en ben erop bedacht dat het voertuig zomaar naar links kan gaan.

Op zo een moment ben ik meer onzeker achter het stuur dan ik was. Dan wordt ik weer even geconfronteerd met het ongeluk dat ik heb gehad dit jaar. Het slijt wel weer, maar dat duurt gewoon nog even.