uit en thuis

Voordat ik 80 word

Veel mensen vragen me hoe het gaat met mijn herstel van de rugblessure, daarom hier een update!

Want je zou het niet zeggen, met al mijn sportactiviteiten door de week, maar ik ben nog geblesseerd. Er is ook goed nieuws; in mijn herstel zit – na 4 weken blessure – vooruitgang. De vooruitgang is niet meer zo duidelijk en met grote stappen als in het begin, maar het is er nog steeds. De fysiotherapeut bevestigde dat vanochtend weer een keer.

De rugblessure is nog wel eens aanwezig trouwens. Vandaag manifesteerde zich weer een zeurderige pijn bij het SI gewricht links onderin mijn rug. Niet raar, omdat ik de afgelopen twee dagen veel in de auto en op kantoor heb gezeten en “zitten is het nieuwe roken“. Gelukkig heeft de fysio die rugpijn vanochtend grotendeels (hardhandig) weg kunnen kneden, zodat ik vanochtend nog wel een rondje kon fietsen.

Naast mijn rug is ook mijn linkerbeen nog niet optimaal qua kracht en souplesse. Ook dat komt wel weer terug, dat gaat iedere week nog steeds wat beter. Als je me zou vragen of ik een stukje wil rennen, dan heb ik daar echt nog wel moeite mee. Maar de situatie is al weer veel beter dan ‘ie is geweest. Afgelopen maandag kon ik zowaar weer – met een gestrekt linkerbeen – mijn tenen met mijn linkerhand bereiken. De hamstring stond het weer toe.

De afgelopen weken merk ik het vooral bij mijn tochtjes op de racefiets; ik ben er nog niet. Fietste ik vorig jaar om deze tijd rondjes van ruim 70 km met een snelheid van 29 km/uur, vandaag was ik blij dat ik weer een gemiddelde van bijna 27 km/uur op een afstand van een kleine 60 km haalde. Ik werk aan mijn herstel en heb er vertrouwen in dat ik terug kom op mijn oude niveau. Ik weet alleen niet hoe snel het gaat, maar vast wel voordat ik 80 word!