fietserd

Hea!

Een zaterdag en dus weer tijd voor een training. Maar deze is weer andere dan de andere; met een delegatie doen we mee aan de 150km van de elfmerentocht! Het weer is bestendig, de zin is goed en zo vertrekken we rond half 8 vanuit Sneek.

Voor de wind fladderend, over mooi asfalt en tussen bermen vol fluitenkruid, kwamen we al vlot bij Jirnsum, het eerste keerpunt van de route. Dus nu; tegenwind. Maar het fietst heerlijk en zo rijden we vlot voorbij Joure en Oudehaske, naar het eerste stoppunt.

De koffie die we buiten in het zonnetje nuttigen smaakt prima. Met wat boterhammen achter de kiezen (of ander eten), kunnen we er weer tegenaan, de volgende 25 km tot de volgende stop.

Lemmer, Sondel, de Bremer Wildernis. De kilometers schieten met gemak onder onze wielen vandaan en in no-time zijn we in Balk; de volgende stempel. Snel wat eten en weer verder, nog een klein stukje wind mee.

Dan alweer een stempel? Slechts een paar kilometer onderweg staan we weer klaar om te stempelen. Nog wat eten en weer verder. Dat eten van sportvoeding.com dat we onderweg krijgen, is trouwens wel een goede nieuwe ontwikkeling in de elfmerentocht. Die moeten ze er in houden.

Ondanks de tegenwind langs het Heegermeer en de Fluessen, komen we vrij vlot in Warns. Stempelen en een tomaten/-groentensoepje op het terras in de zon. We hebben nu 100 km en het zwaarste stuk van de tocht achter de rug. Na Warns is het vooral wind mee, nog kleine stukken zij- en tegenwind.

En regen! In It Heidenskip begint het te regenen en – omdat we net zo hard als de bui lijken te fietsen – houden we het tot Blauwhuis nat. Ok. Dat hebben we vaker gehad tijdens de trainingen dit jaar. Een paar spetters worden we niet meer warm of koud van. Ok, misschien wel een beetje kil, maar gelukkig niet heel erg.

Oudega! Tijd voor een stempel en nog wat licht eten. Een camera staat in de weg. Wie zouden dat zijn? GPTV kan niet meer, dat bestaat niet meer. Omrop Fryslan zal wel niet, die verslaan de elfmerentocht toch niet? Och, boeit ook niet en we fietsen verder.

Wanneer we in Nijezijl zijn hoor ik een vloek achter me. Oei, dat klinkt niet goed. Maar gelukkig, het is slechts een lekke band. De derde van het seizoen; na Bartele en Feike is het dit keer Baukje. Rustig ga ik zitten en begin met het wisselen van de band. De eerste binnenband heeft geen goed ventiel, waardoor de buitenband niet pakt in de velg. Dan mijn eigen bandje er maar in leggen, die is sowieso goed.

En dan zie ik ze op ons af komen rennen. De cameraman en zijn maat. Ze beginnen vragen te stellen; wat er is, hoeveel kilometer we nog moeten. Ik vraag waar ze van zijn: ”Hea!” klinkt het. “Fuck”, denk ik, maar dan ook: ”och wat”.

Met de camera op mijn neus (letterlijk!) ga ik rustig verder met het afronden van het bandje wisselen en beantwoord ik de vragen van de interviewer en ouwehoer er wat omheen. De heren willen onze namen en zeggen nog een shoot van ons te willen op het moment dat we wegfietsen. Plichtsgetrouw wuiven we bij het wegfietsen nog even naar de mannen. Staan we er ook nog even fietsend op.

Na een goede 7 uur onderweg te zijn geweest zijn we weer terug in Sneek. Een kleine 150km afgerond, een medaille rijker en een drankje in de hand. Proost, op de geslaagde tocht!

Oh en wanneer we op tv komen? Als het goed is morgen (maandagavond), ieder uur op Omrop Fryslân! Wel even kijken hè?