fietserd

Niet trainen, maar wel heel bijzonder

Ik heb de Join-app gedownload op mijn telefoon. Uit nieuwsgierigheid. Om eens mee aan de slag te gaan. Een leuke app kan ik je alvast verklappen. De app vertelt me iedere dinsdag en donderdag welke training ik kan gaan doen. Die plug ik dan in mijn Trainingpeaks en zo verschijnt ‘ie op mijn Garmin.

Maar vanavond niet. Ik had geen zin in training en besloot op de Koga (=gewone fiets) op pad te gaan. Het werd een bijzondere rit…

Inmiddels heb ik bij fietstochtjes met mijn Koga altijd mijn verrekijker en vogelboekje mee. Wie weet wat je onderweg tegenkomt. En ja hoor, op weg naar Koudum, net voor Galamadammen, zag ik twee mannen staan. In ieder geval één had een grote lens voor zijn neus die richting weilanden loerde en ik was gelijk alert. Ik keek in de richting van waar de mannen naar keken en zag een grote vogel zitten.

De verrekijker erbij en ik zag dat het serieus een grote vogel was. Een zeearend?! Ik twijfelde en besloot de mannen te vragen. Mijn vermoeden werd bevestigd; een zeearend. Een jong dier nog. De ene man wees naar de bomen verderop, waarop nog twee zeearenden te zien waren; een volwassen dier en nog een jong.

Uit de greppel achter het jong in het weiland kwam ineens nog een vogel te voorschijn, volgens de mannen een volwassen vrouwtje. Ze had duidelijk iets in haar poten. De twee dieren uit de boom kwamen aangevlogen/-zweefd; een familiediner? Dat viel mee, maar ik had wel ineens vier zeearenden in één beeld! Wow kwam spontaan uit mijn mond.

De vogels vlogen naar de bosjes en verdwenen uit beeld, ook het volwassen vrouwtje met de buit in de klauwen (een haas?!). Voor één van de mannen was dit het signaal om te vertrekken. De anderen man begon een gesprek over wie hij was, wat hij er deed en waar ik zijn filmpje kon vinden (morgen, via zijn facebookaccount). Na een korte babbel pakte hij zijn spullen en ook ik ging verder.

Na wat omzwervingen langs Warns en Bakhuizen zag ik vanaf het fietspad een dood dier op de weg tussen Rijs en de N359 liggen. De auto’s reden er gelukkig niet overheen en ik besloot het dier in de berm te leggen en de dierenambulance te bellen. Toen ik bij het dier was, zag ik dat het een das was! Ik tilde het op (het was nog wat warm en slap) en legde het in de berm.

Maar wat moet je doen als je een dode das hebt gevonden? Gelukkig is Google gewillig en al snel vond ik uit dat je daarvan een melding kunt doen bij de stichting Das en Boom. Dus ik stuurde ze een mail met foto van de das in de berm. Vervolgens heb ik voor de volledigheid ook nog de dierenambulance gebeld. De dame die ik aan de lijn kreeg vertelde me dat ik met mijn eerdere melding al goed gehandeld had en vroeg mij de locatie aan te geven. Na wat digitaal gepruts lukte het me die te appen. De das legde ik nog wat verder in de berm, zodat ik zeker was dat ‘ie niet overreden zou worden.

Inmiddels was het al half 9 geweest en ik vond het mooi geweest. Ik reed naar huis met mijn hoofd vol van de bijzondere indrukken van dit fietstochtje.