Een zachte deining voel ik, langzaam wiegen we van links naar rechts. Om me heen klinken gesprekken. Gesprekken in het Fries en het Nederlands. Ik hoor het wel, maar versta niet wat er gezegd wordt, zin om te luisteren heb ik niet. Voor me zie ik de Waddenzee, de waterpolitie vaart voorbij. Aan de einder ligt Vlieland, de veerboot waar ik op zit draait net richting mijn einddoel; Terschelling.

Twee jaar geleden was ik er voor het laatst, op Terschelling. Ook in dat jaar voor een bezoek aan het overbekende festival Oerol. Waren het toen vijf dagen, dit jaar niet meer dan drie-en-een-half. Ik had het gister en vanochtend helaas te druk om eerder te kunnen vertrekken.

Na mijn terugkomst uit Frankrijk (eergisteravond) moest er nog van alles gewassen en opgeruimd worden. Ook had ik nog een afspraak voor mijn werk waar ik niet omheen kon. Bovendien moest (vanochtend) de racefiets weer worden voorzien van nieuwe remblokken. Hiemstra meldde dat ik vrijwel geen remblokken over had. Dus ja, daarom vanmiddag pas naar het eiland, in plaats van gisteravond.

Maar het is wel goed zo, ook al zijn het maar drie-en-een-halve dag, op het eiland ben je toch altijd even helemaal weg. Hemelsbreed ben ik nog geen 100 kilometer van huis, maar toch voelt het al echt als vakantie. Ik heb er echt zin in, laat het maar beginnen!